asosyal günlük

Selam, Bunları yazmak için doğru başlık mi emin değilim ancak bir yere dökülmem lazım. Biri var, varken çok güzel ama yokmuş gibi davranıyor. Aslında var ama kendi hayatından ödün veremiyor. Hayatındayım ama kıyıda köşede kendime yer bulmuş gibi hissettiriyor. Ne onla oluyor ne onsuz oluyor. Beni çok güzel anlıyor, çok güzel bakıyor, huzur veriyor; yeri geliyor anladıklarını anlamazdan geliyor, görmüyor, huzursuzluğumu hissetmiyor. Neyden eminim bilmiyorum, kafamı karıştırıyor. Yanlış yoldayım ama manzara çok güzel. Yolun çıkışı yok ama ışık görüyorum. :)