İlk maaşımla mekan kapatmıştım. Sadece aile bireyleri ve birkaç yakın dostumu çağırmıştım. Masanın üzeri hiç boşalmadı, dansözler ve canlı müzik eşliğinde felekten bir gece çalmıştık. İlk maaş ile eğlenmezsek bir daha ne zaman eğleniriz demiştim o gün. O günün üzerinden 21 yıl geçti ve ben bir daha mekan kapatamadım. Demek ki doğru düşünmüşüm. Bugüne kadar ihtiyacım olan her şeyi ise aldım. O yüzden ilk maaşınızı yiyin derim. Hem de hunharca...