DNAmda yok sanırım. Hayatım boyunca hiç gösteriş yapmadım. Böyle bir ihtiyaç duymadım. Arkadaşlarla buluştuğumuzda story atmadık hiç. Hiç içtiğim veya yediğim bir şeyin fotoğrafını çekip atmadım. Hiç havalı olma çabasında olmadım. Aşırı alçak gönüllü biriyim. Lisede arkadaşlar hayran kalırdı bu alçak gönüllülüğüme hatta yıllığıma da birçokları yazmış. Ben bunu normal sanıyordum. Çünkü çok küçük yaşlardan bu yana birileri tarafından onaylanma ihtiyacı duymadım. bir şey başardığım zaman hep kendi tatminim bana yetti. Mutluluğumu paylaşmanın dışında hiçbir zaman bir başarım hakkında konuşup hava atmadım. Bana eziklik gibi geliyor. Bunları yapanların aslında kendini tatmin edemeyip öz saygıya ulaşamayan insanlar olduğunu düşünüyorum. Bunun bilincinde olunca attığı hava ve gösterişi bomboş oluyor. Bir kız arkadaşım var mesela ne zaman buluşsak story atmak ve onu editlemek bir şeyler yapmakla uğraşıyor sonrasında ne mi var? Bomboş bir akşam, mutlu değil dertli ama instaya bakıyorum benimle bir selfie çok mutluyuz ardından yediğimiz içtiğimiz seyler paylaşılmış. Ben bozmuyorum. Yapabilir, karışmam tabiki sadece durum tespiti benimki. İnsanların hayatlarını gösteriş yapmak için sahte yaşadığı bir zamanda yaşıyor olmak çok üzücü. Bu yüzden dikkat çekmek istemeyen, gösterişten hoşlanmayan alçak gönüllü insanlara bayılıyorum. Ama bu bomboş olmamakla da birlikte, kapasitesi nirvanada olmasına rağmen gerekmedikçe bunu paylaşmayan insan mesela asıl o havalı geliyor. Dostlarım hep onlardan. Mutluyum bu durumdan.