doğum günlerimiz çok yakın olduğu için aynı gün hediyeleşmiştik. birlikte olduğumuz süreçte minik minik hediyeleşiyorduk ama son olacağından habersiz olduğumuz ilk doğum günü kutlamamız daha anlamlıydı. geçen sene bugündü. Henüz dört aydır sevgiliyken -ki pek sık görüşemiyorduk- birbirimizden habersiz aynı hediyeyi almıştık. O bana birkaç tatlı kedili kuşlu defter de almıştı. Ben de ona bir sanat galerisinden harita almıştım. Bu hediyeyi en yakın arkadaşımdan başkası almaz sanırdım, beni çok iyi tanımışsın demişti. Sonra profil fotoğrafı falan yapmıştı da nasıl sevinmiştim. İlerleyen zamanlarda defter vemürekkep hediye ettim. O da bana yazdıklarını, bazen sadece ismimi yazıp atıyordu.
Ben kıyamadığım için pek kullanmamıştım kalemimi. Birkaç renk kartuş aldım. Bugün de biten kartuşu çıkardım, bir üstattan öğrendiğim şekliyle kalemin içini temizledim. Eski mürekkepten arındırdım, kuruttum ve yeni bir renk taktım.
Ona küsmeyip hayatıma, yaşadıklarıma ve öğrendiklerime şahit tutacağım. Bazen boş bir sayfayı imzamla dolduracak bazen hızla not alacak bazen etkilendiğim bir cümleyi en güzel hatla yazacağım. Eski mürekkebin bir yazıp bir yazmamasından şikayetçiydim. İstikametinden şaşmayan bir renk bulana kadar defterlerimi tüketeceğim.
İmla kurallarına dikkat edemeyecek kadar dalgınım. Zihnimin toparlanmasını bekleyemeyecek kadar yorgun ve buradan başka bir yerde paylaşamayacak kadar da üzgünüm.
Zihnimden ve kalbimden tamamen çık ki yoluma devam edeyim.