Ben 3. Çocuğum aklım başıma geldiğinde babam 45’lerindeydi. Köyden çıkan ikinci nesil. Kendisi rütbeli askerdi. Ömrü operasyonlarda geçmiş. Emekli olduktan kısa bir süre sonra hayatında sigara içmemiş biri olarak 4. Evre akciğer kanserinden vefat etti. Bilen bilir kurtulma ihtimali olmuyor. 1 yıl max yaşam süresi. Hayatımda bir kere yanımda birileri varken ağladım. Hastaneye gittik ya koah ya kanser. İhtimale bak. İkiside berbat. Doktorla konuşmaya odaya girdiler. Ben giremedim. hastane koridorunda sandalyede tutamadım kendimi. Hıçkırarak bir ağlama.. sonrası zaten vefat etse de kurtulsa acı çekmeden demeye başlıyorsun. O sene 12. Sınıftım üniversiteye hazırlanıyordum. Çok zor dönemdi. Bir de korona falan vardı. 2020 işte. son gece ben kalmistim yaninda korona oldugu icin tek bir kisi kalabiliyordu. Sabah ablam geldi ben eve gittim bayilmisim zaten 27 saat falan uyumadim. Bi telefon öğlen 14:31. Fatih babam vefat etti gel. Gittim ablam 30 yasinda kadin kendini yerlere atiyor. Annem agliyor. Ölum belgesini aldim islemleri hallettim. Memlekete gittik gömdük. Hala ağlamadim. Çünkü bu hastalık öyle bir lanet ki 1 yıl önce o hastanede babam öldü diye ağlamıştım zaten.
Babam çok garip bir adamdı. Asker olduğundan midir bilmiyorum. Ölüyorsun ya. Ama çok sakindi hep. Hep babaydı yani hiç hasta adam olmadı. 3 çocuk büyütmüş babadan kalan hiçbir şeyi yok hiç desteği yok. Tek başına. Yalnızdı hep zaten. Ömrünün yarısı ırağın kuzeyinde geçmiş. Saolsun teknolojiye de meraklı biriymiş taa o zamanlar lg kamerayla 10x zoom yapa yapa bizi cekmis. Fotoğraflar da var özlem giderebiliyoruz. Bir sürü bilmediğim neden hiç sormadığım hakkında bi fikrimin olmadığı fotoğrafları var. Peşmerge kıyafetiyle suriyede şimdinin meşhur m4 karayolunda mesela. Gerçi anneme de hiç anlatmazmış operasyonları. Hayatı yeni yeni anladığım bu yaşlarda kafamda 1000lerce soru var. Soramıyorum. Her yönüyle çok örnek biriydi. Okuyunca duygusallaştirir. Wp mesajları hala duruyor. Hep “fatih şunu yapar mısın? Bunu alabilir misin?” Falan. “Mısın” var ya oradaki o kelimeye saatlerce bakmışlığım var. Rica ediyor adam 30 yıl askeriyede emir vererek yaşamış.
Her şeyiyle örnek bir adamdı. Kızmazdı. Öfkelenmezdi hiçbir zaman. Annemi de hep alttan alırdı. Evde hep huzurluyduk sayesinde. İnsan kaybedince anılar canlanıyor kafasında. Kaybetmeden anlayamiyor bazi seyleri. Çocukken farkedemiyordum ama şimdi aklıma ne gelse “o yüzden böyle davranıyormuş” diyorum. Ben de hayatı yeni yeni öğreniyorum. Yalnızım ben de onun gibi. Ona benziyorum. İnsan farketmeden babasına benzer zaten. Hasta yatağında vefat etmeden 10 gün önce zor nefes alırken namazını kılarken ona çaktırmadan çektiğim bir selfie var. O fotoğraf mesela. Benzerim ben sana baba. İnşallah benzerim. Her anlamda mükemmel insan. Vefat ettiğin için üzülemiyorum. O kadar eminim cennete gittiğine. 26.10.2020 14:31.