Taciz edildigim olaydi. Ama bu olay farklı yaşlarımda da başıma gelmişti. Bu son yaşadığım daha travmatikti.
Yeni taşınmıştım, o sıralar İstanbul'da kalmayı planlıyordum. Planladigim gibi gitmemişti ama. Gelir gelmez iğrenç bir olayla karşılaştım... belki de İstanbul'u sevmememin sebeplerinden birisi de budur.
Bir arkadaşımin vasıtasıyla ise girdim. Şişli'de bir mekandi. Çok güzel bir işletmeydi. Sabah mesaisi için anlaşmıştık çünkü evim çalıştığım kafeye çok uzaktı. Bir metrobüs ve bir otobüs günde 4 kez ulaşım araçlari kullanıyordum. Neyse işe alınmıştım, ilk günum de çok güzel geçti. İşi çabuk öğrenmiştim -he bu arada ilk defa da
barista işini yapiyordum- eve dönerken metroda bir adamın sürekli bana baktığını hissediyordum. Hani kafanız o kişiye dönük olmaz ama yandan size olan bakışını hissedersiniz ya aynı öyleydi. Benden önce indi o sıra rahat rahat bakabildim. İndiği zamanda baktığına daha da emin oldum. Akşam 18:00'da işten çıktım tabi eve gidene kadar saat 20:00 olmuştu. Bir baktım karşımda o adam duruyor. Hem de evimin önünde... megersem karşı binamda oturuyormuş yaninda iki tane çocuğu vardı. Belliydi cocuklari olduğu, oğlum-kizim diye oynatiyordu onlari. O kadar korktum ki, ne yapacağımı bilemedim hiç ona bakmadan hizli hızlı geçtim önünden. Arkama dönüp nereye gittiğime bakıyor mu, beni takip eder mi diye kontrol etmek istedim. Uzaktan bana baş parmağını kaldırıp bir şeyler söyledi... eve girdim kapıyı kilitledim. Camların perdelerini çektim sabahı zor ettim. O pisliğin karşı binamda oturdugunu öğrenmek bile yetti korkmama.
Sabah oldu kalktım, hazırlandım evden çıkacaktım arabasıyla kapının önünde bekliyordu. Ciktim, hiç ona bakmadan yurumeye devam ettim. Ben nereye gidiyorsam peşimden sürdü. En sonunda durdum, o da kenara çekip durdu arabanın içinde bir seylerle uğraşıyormus gibi yaptı. Yanına gittim camını açtı "sen beni mi takip ediyorsun ?" Diye sordum. Sanki hiç öyle bir şey yokmuş gibi bana "yoo ben burda oturuyorum zaten" diye cevap verdi. Bağırmaya başladım, sinirlendi ve bana "bağırıp da milleti başıma toplamaya çalışma, s*****m yoksa seni şimdi burda" dedi o sıra arkamda bir adam vardı yardım istedim, hiç oralikli bile olmadı. Neyse ki kaçtı gitti sonra ben tepki gosterdigimde. Bu adam beni böyle 1,5 hafta boyunca takip etmişti...
Hayatımın en zor günlerini yaşıyordum. Hiç bilmediğim bir şehir, yalnız kaldigim ve mücadele vermeye çalıştığım bir şehir. Ara ara dışarı çıktığımda sürekli arkama bakıp kendimi kollama gereği hissediyorum.