sakarya

memleketim hakkında yorum yapmak istedim. 54 plakasına sahip, bu şehrin nüfusu bilindiği üzere karadenizdir ama bir o kadar da muhacir vardır boşnağı, lazı, çerkezi çoktur. en rezil mahallelerinden birinde doğup büyüdüm bizi küçükken “sizi çingenelerden aldık” diye az ağlatmadılar ama iyi büyüdük burda uzak kaldık çoğu şeye. sokağımızda ki insanlar çok temiz insanlardı. bir anımı da anlatayım; küçükken sokaktan eve girmediğim için alışmış bizimkiler gözetlemeye tenezzül etmemişler,kuzenimlerimle iç içe büyüdüğüm içinde rahat olurduk. karşı binamızda bir karı -koca vardı çok severlerdi bizi. adamın adı şenol’du.neyse konuya geleyim bir gün sokağa bir taksi gelmiş yolcu indirmiş. sonra gözüne beni kestirmiş yanına çağırmış (şenol amca biz her sokağa indiğimizde taburesini alır kaldırıma oturur bize bakardı) ben yanına pıtı pıtı giderken şenol amca fark etmiş. adam bana gel seni babana götüreyim demesin mi şenol amca koşup kapmış beni “bu mahallemizin kızı” diyerek.koruyup kollardı herkes birbirini. büyük bir yıkım görmüş bir şehir ve bir nesil. ne hikayeler dinledik aile üyelerim bile zarar görmüş.bir de sakarya spor tutkusu var bu şehrin “tatangalar.”bir maç günü çark caddesine gitmek gibi bir hata yaptım üstüne üstlük yağmurda yağıyordu felaketti açıkcası tavsiye etmem. küçük şehirlerde olduğu gibi bisiklet burda çok yaygın sütçü amcamız hala bisikletiyle süt satar.doğal güzelliğine girmiyorum bile ama gerçek sakarya’lılar sapancaya elin parmağını geçmeyecek kadar gitmiştir. kötü yanına değinmeden geçemeyeceğim muhafazakardır bu şehrin insanları, sokakta çok fazla cübbeli sarıklı gezip millete “cihat” adı altında cemaate çağıranlara şahit olduk. öğrenciyseniz belli bir yerde takılırsınız ve oraya genelde muhafazakarlar girmez orası sanki öğrenciler için ayrılmış bölüm gibidir. esnafı öğrencilerle samimidir. güzel memlekettir.