Bu aralar çok sıcak bakıyorum bu duruma. Ananem de ölmeden senin boynuna tasmayı takmam lazım deyip girişimleri hızlandırmışken, istemem yan cebime koy modundayım şu an. Fotoğraflarım da bir süredir çöpçatan lobilerinde dolanmakta.
Bu duruma sıcak bakmamın en büyük sebeplerinden bir tanesi karşı tarafın ailesi hakkında önceden detaylı bilgiye sahip olmak. Dedem 30 yıl aynı ilçe ve köylerinde posta memurluğu yaptığı için neredeyse her aileyi 3 kuşaktır tanıyor. Ananem aynı şekilde tanımadığı kimse yok. Zira evliliğe dair en korktuğum şeylerden birisi sorunlu aileye sahip birine gönül vermiş olmak. Kendi açımdan da sosyal medya veya herhangi bir yerde tanıştığım insanla, bir araya geliş amacı belli olarak tanıştığım insan arasında fark görmüyorum. Sonuçta hemen ertesi gün nikah masasına oturacak halimiz yok. Uyum sağlayamazsak efendi gibi teşekkür edip süreci sonlandırma hakkımız var. Hatta bir bakıma daha iyi, bir sürü dandik evreyi geride bırakıyorsun. Şampiyonlar liginde gruplarla hiç uğraşmadan direkt son 16’dan başlıyormuşsunuz gibi düşünebilirsiniz.
Yaş 30’a doğru ilerlerken yeniden aşık olabileceğime dair inancım da oldukça azalmaya başladı. Zaten o aşkı yakalayacak bir sosyal ortamım da yok. İş yeri %100 saplardan oluşmakta. Benim çok konuşkan, sosyal bir adam olduğum söylenemez. Davet edildiğim sosyal ortamlardaki kadınlar da bana hitap etmiyor. Bu durumlar da göz önüne alındığında sevdiğimi alamadım, aldığımı severim moduna giriyorum. Benimle aynı kafada, iyi kalpli, yanıma yakıştıracağım birini gösterirlerse şak diye basarım nikahı.
3
Ne güzel anlatmışsın ya :) kalbin güzel senin, kendin gibi birini hak ediyorsun. İnşallah gönlüne göre olur :) buluşma heyecanı yaşadığın entrylerini görürüz yakın zamanda inşallah - gunes gibi 28.08.2023 12:24:11 |#4597301