taze alınmıştır.
peder bey ve kırk yıllık pampası birlikte çay sigara keyfi yapıp acaba kimin oğlu küçükken daha salaktı konusu hakkında sidik yarıştırıyordu. biz evlatlar da bi köşeciğe sinmiş, diğerinin salaklık hikâyesine öbürü, terbiyeli terbiyeli sırıtıp duruyorduk. o anlattı, babam anlattı, derken sıra yine adama geldi:
-ah ahh, yau oğlum öyle salaktı, öyle salaktı ki... hâlâ aklımda bak. yaşı yedi sekiz var yok bunun. ne zaman ezan okunsa ayağa kalkar bir dakikalık saygı duruşuna geçerdi mal ahahah.
bi yandan anlatıyor, bi yandan yerlerde sürünen göbeğini hoplata hoplata kahkahalar atıyordu. babam ise karnını tutmuş, zerrin özer gibi tuhaf sesler çıkarıyordu. fırsatını yakaladığı bir an;
+haklısın lan, vallaha benimki bu kadar salak değildi. maşallah oğluma diyerek kolunu omzuma doladı. rakibini son rauntta bile olsa nakavt etmeyi başaran bir boksör edasıyla gülümseyip sevgiyle babama sarıldım. canımdı o benim.