özlediğim, özendiğim...
biliyorum sık sık eleştiriyorum herkesi. birbirinizi yaladığınız için de düzenli olarak saldırılar düzenliyorum. fakat gecenin bu sakin saatlerinde ben de bir yarım saatliğine kankacı olmak istedim. bunu saklamanın hoş olmayacağını düşündüm. o yüzden siz değerli okurlarımla paylaşıyorum.
sözlükte bazen yazdığım yahut yazmak istediğim şeyleri siliyorum ya da yazmıyorum. çünkü banlanmak benim büyük korkularımdan. öyle başkaları gibi elalemin telefon numaralarından yeni hesap açıp gelemem ben. öldüğümü kabullenirim. o yüzden insanlara bi siktir git derken bile korkar oldum. çünkü arkamı kollayacak kimse yok. bir tanecik kankam yok.
bunları demek istiyorum fakat içime atıp atıp duruyorum. bazılarına hakaretler etmek istiyorum. sordukları saçma şeylere sik sok cevaplar vermek istiyorum. kendilerince çok büyük dertleri olanlar ile taşşak geçmek istiyorum. işte tam bu saatlerde, bir yayın açıp hönküre hönküre millete laf atmak istiyorum. ama hiç kankam yok. beni o gruplarınıza almazsınız. alsanız da ben gelmem. ama tam şu anda keşke benim de kankalarım olsaydı dedim. herkese düşman olmuşum, zaferlerimi paylaşacak kimsem yok. seri üzgün atalım beyler.