ben hep çıkardım. ta ki çıkamayana dek. sonra bi daha çıkmak da istemedim. yenilince bi daha eskisi gibi olmuyor insan. bi kere kanadın mı aç köpek balığı gibi bu hayat. alıyor senin o kokunu.
bazen ben de istiyorum yaralarımı göstereyim. birisi gelsin sarsın. sonra acı gerçekler beynimde çakıyor. sarsın diye çağırdıklarımız, yaralarımızı daha da derin hale getirecek. o yüzden iyiyim böyle.
o yaraları benden başka kapatacak birisi yok. olsaydı bulurdum, giderdim, getirirdim bir hal çaresine bakardım. kendim de o yaraları kapatmam. onlar benim tek varlığım. başka da bir şeyim yok. gel de çık işin içinden.
soğuk güzel, sıcak çirkin. hayvan yorgun, insan bitkin. kalmadıysa hiçbir şevkin, ondan çekin, bundan çekin.