"tavşansı sıçramalarla bitirsek şu ormanı böylece,
niye olmasın?
işte bir orman daha...
sanki bir gölgeye geldik, yorulduk, acıktık, susadık biraz.
ve doyduk, içtik, ayıldık bir anlamda.
ayıldık ve sorduk, baktık ki hep ormandayız.
kaç kere ölmemişiz,
kaç kere sormamışız, bu kaçıncı dalgınlığımız?
yani kaç sesli bir evrende; kaç kere yalnız?
ne ölmek, ne ansımak!
sadece yaşamakla
tam öyle gibi.. demeyin!
eh, biraz yorulsak da demeyin, sakın ha!
yok şu kadar bir şey, insanın sonsuzunda.
biz şimdi ne yapsak,
biz şimdi ne yapsak?
biz işte, biraz bilmiyoruz ya.
diyoruz: yaşasak çıkmazları, sevişsek olmayanlarla.."