Birbirlerine bağırdıkları an, kalplerinin en yakın olmak istediği fakat beyinlerinin en uzak olduğu an oluyordu ve bu iki insan arasındaki en uzun mesafeyi yaratıyordu. Sonra dinlemeyi bırakıyorlar ve ruhları birbirini duyamaz hale geliyor, ipler kopuyor, koptukça uzaklık artıyordu. Ve o mesafe kalpte yapıştırılamaz kırıkları beraberinde getiriyordu. Sonrasında, ya mutsuzca birbirine bağlanan kader düğümleri atılırdı ya da sağlıklı herhangi bir seçim yapılırdı.