normalde bir şehri uzun uzun anlatmam ama aşık olduğum şehir olduğu için birazcık edebiyatını yapacağım.
ben çanakkaleliyim ama üniversiteye kadar sadece yazları gökçeada’ya gidip gelirdik veya arada sırada akraba ziyaretlerine giderdik. belli bölgelerini bilirdim. hiç doyasıya tadını çıkaramadım.
üniversitede özellikle trakya bölgesi ağırlıklı tercih yaptım. çünkü taşına toprağına insanına bayılıyorum gerçekten.
ve beklenen an… çomü’yü kazanmıştım! evet memleketim, az çok biliyorum ama üniversite yaşamı bana o kadar güzel dostluklar, anlar ve eğlenceler yaşattı ki..
babam da benim bahanemle köyde ufak müstakil bir ev aldı. şimdi her yaz bahçesini ekip biçiyoruz, dalından taze taze domates koparıp yemek o kadar zevkli oluyor ki. ve bilen bilir mesela orada ay yere daha yakındır. böyle dolunay çok güzel görünür, yıldızlar çoktur. tabi bütün köylerde böyle de bu, bana farklı geliyor işte :’) kapının önünde oturur gece bir başlar sabaha kadar ayı seyrederdim. o aya bakarak aşk acısı mı çekmedim, derin düşüncelere mi dalmadım.. bir sürü tilki..
tarihi yerleri ayrı güzel, doğası ayrı. hem denizi tertemiz, ıssız koyları çok güzel, hem yeşilliği, göletleri, çeşmeleri. insanı da gerçekten çok samimi gelmiştir hep İstanbuldakilere göre. en sevdiğim şey olan hayvanlara da köyde kavuşuyorum mesela. ineklerle, koyun kuzularla, ördeklerle… yeri geldiğinde akreplerle. arada bir sırf çeşmeye kurbağa sevmek için gidiyorum. ava çıkar gibi yakalayıp sevip bırakıyorum geri :)
velhasıl kelam, herkesin memleketi kendine güzel gelecektir tabii. belki bu anlattıklarım birçok yerde mevcuttur ki öyle de. ama bana hissettirdiği duygular tarifsiz. istanbul’dan taşınıp komple oraya yerleşmeyi düşünüyorum uzun zamandır. önüme bir fırsat çıksa da gidebilsem keşke en kısa sürede.
kesinlikle gidin gezin, tarihini, doğasını, denizini. her şeyinin tadını çıkarın..