"
insan hazza üstün geldiği gün, acıya da üstün gelecektir. ancak bir insan, en sağı solu belli olmayan ve kendini kontrol edemeyen efendilere, yani hazlara ve acılara köle olduğunda; bu köleliğin ne kadar kötü ve tehlike olduğunu görebiliyor." - seneca
velhasıl; hazlar acılar gibidir, bize sadece anlamlı olanları gerekmektedir. anlamsız haz da anlamsız acı da bizden uzak olmalıdır, çünkü bize bir şey katmayacak aksine bizden çok şey götüreceklerdir. haddimizi kendi iyiliğimiz için aşmamamız gerekiyor. bizim insan olarak kapasitemiz az ve öz yaşamak için tasarlanmış, dahası değil. çünkü veri alışverişi ve hızı arttıkça bir tanecik algımız ve benliğimizle o yoğunluğa yetişememeye başlıyoruz. bu durumda ne yapacağız? doğru veriye doğru vakti ayıracağız. olay bu kadar basit. sonra ver elini şu psikoloji;
(#4465637)