hiç durmaksızın cır cır cır diye çığırarak başımın etini yiyen böcekler.
balkonumuzun hemen yanında bir ağaç var. üstü ölü cırcır böcükleriyle dolu. içi boş, sadece kabuğu kalmış. çok cırcırcır ötmüşler ötmüşler sonra da patlamışlar. yani, bana öyle söylendi.
ayrıca bu sesin huzur vermesi için epey huzursuz olmanız lazım. huzur değil strese sebep oluyor bu ses. duyduğum zaman, durduğum yerde sıcaktan bayılacak kıvama gelmiş gibi strese giriyorum.