Kaç yaşında kadınım, kendimce çok güzel ilişkilerim oldu ama hayatıma biri girdi ki daha önce tattığım her şeyin tatsız, gittiğim yerlerin anlamsız, ilişkilerimin boş olduğunu bana gösterdi. Bir yere gitmemize gerek yok bulunduğumuz yeri çiçek açtırdı, dünyanın en güzel kokularıyla donattı, en güzel filmlerini izlettirdi.
Bir insan nasıl bu kadar güzel sevebilir diye hayranlıkla onun beni sevmesini izledim, bana bakarken gözlerinin parlamasını, yanımdan ayrılırken ki hüznünü, dokunmaya kıyamayışını…. Hala kendi kendime soruyorum: nasıl bu kadar güzel sevebildin?
Birinden karşılık beklemeden sevmek dünyanın en zor işi olsa gerek, işte o bunu yaptı “senden karşılık beklemiyorum, sadece seni sevmeme engel olma, yaşamam gereken şey mutluluksa yaşayayım, bunun sonu acı çekmekse bırak çekeyim” dedi… Ay Allahım, bu ne zor bir işmiş, halmiş… insanı tarumar ediyor.
Hayatınıza, beni seven bu adam gibi insanlar çıkar umarım, çünkü daha önce yaşadığınız her şeyi bir hiç edip, yüreğinizi yüreğine bir tutup, sizi siyah beyaz televizyondan renkli televizyona geçirmiş gibi yapıyor. Ne güzel şeyler yaşatıyor bana, ne güzel konuşuyor, ne güzel seviyor, ne güzel hissettiriyor diyorsunuz. Her şeyin “en güzelini” o size yaşatıyor, belki daha önce yaşamış da olabilirsiniz ama o size öyle bir sunuyor ki işte o an “en güzeli” o oluyor.
Mesela bir gece telefonunuz çalıyor ve biri size bilmem kaç km öteden beğendiği dondurmayı/yemeği/tatlıyı/çikolatayı/ yoğurdu -aklınıza gelebilecek ne varsa- “senin de tatmanı istedim” deyip,kapınıza kadar getiriyor. Ya da hiç vakti olmamasına rağmen o yoğunlukta sadece 5 dk görmek için kapınıza kadar geliyor. Görüp, gözlerindeki ışıltıyı gözlerinize dikip sizi mutluluktan uçurup gidiyor.
Ben bu adamı anlatmaya kalksam saatleri bırak günler yetmez. Çünkü ben hayatımda böylesini yaşamadım. Görmeyip sesini duyduğum zaman bile “ohh be yakınlarımda bir yerde” diyorum. Bir ismimle seslenişi var “sırf bu adam bana seslensin diye bu isim bana koyulmuş” diyorum, ismim onun ağzından çıkınca dünyanın en güzel melodisi oluyor. Adamın varlığı komple mutluluk sebebi. Yanında huzur bulduğu tek insanmışım… Sonradan fark ettim ki onun yanındayken hep ağzım kulaklarımda hem de hep! O da bana huzur veren tek insanmış
Bu adam böyle böyle beni kendine aşık etti, perperişan etti işte a dostlar…