hayli işlek bir yolda sarmaş dolaş yürürken karşımıza birkaç kameramanla farklı açılardan çekilen bir röportajın etrafında çember oluşturmuş insan kalabalığı çıktı. böyle seylere ifrit olduğum için ellerimle yüzümü gizleyip hızlıca güzergah değiştirdim. arayı epey açtıktan sonra sevgilime dönerek:
-hey allah'ım. nerden çattık! off, ne dersin, kamera beni çekmiş midir sence? dedim. başını hayır anlamında iki yana salladı bebişim. bilmiş bilmiş:
+sanmam dedi. onlar sadece güzel kadınları ve yakışıklı erkekleri çeker.
düne kadar unuttum sanıyordum. meğer hiç unutmamışım. hem unutulanlar unutanları asla unutmazmış. siz de unutmayın.