eski yazarlardan biri vardı, hamileydi.
normalde bi yemeği yerken bizi öldürürdü, temiz yapmadılar,kıl çıktı ( toz zerresi), okulun alışverişi için dışarı çıktık, öğle arası herkes yemek yiyor, bu dedi ki bu adamın yediğinden istiyorum.
(bkz: işkembe çorbası )
kızım manyak mısın etme eyleme, yiyemezsin, hele esnaf lokantasında onun yemek yemesi imkansız.
teşhisli mikrop takıntısı var yanlış anlamayın.
ağlıyor, yolun ortasında ağlamaya başladı, kocası da yok.
Başka yere götüreyim, ağlama sen üzülürsün ondan dedim, yok durmuyor.
neyse oturduk sokağa, işkembesi geldi, öyle bir içiyor ki anlatamam, yani aş ermesi, istemesi hamilelerin şımarıklık kesinlikle değilmiş.
bi de ağlattım ya yiyemezsin diye, susmuyorda ağlayarak yiyor.
iki tabak işkembe çorbası içti ve ben bunu anlattığımda görselleri olmasa kimse inanmazdı.
(bkz: üç aylık bebekte işkembe istemez ya)
(bkz: sokak lezzetleri)
(bkz: hindistandan hallice yemek yemek )