Hiç yaşayamadığım ve yaşayamacağım duygu. Oysa bir yeğenim olsaydı, dünyanın en mutlu bebeği olacaktı kuvvetle muhtemel. Çünkü sevgi abartılınca çok güzeldi. Mutlu edince güzeldi. Kocaman sarılınca. Ama kader. Biraz kader, biraz keder. Ben de hiç doğmamış kız kardeşlerimin çocuklarına sarılıp teyze olmaya çalışıyorum. Çünkü her şey kan bağı değildir. Hatta bazen hiçbir şey.