Çevremde kimse yanındaki erkekten memnun değil. Uzun ilişkilere ya da evliliklere yakından bakıyorum, erkek kişisi çok zalim, acımasız sözleri var. Kadın ilişkiyi devam ettirmek istiyorsa hep alttan alıyor. Bu erkek kişileri hakaret etmeyi çok seviyor. Nasılsa elinde diye kadınları aşağılıyor. Ellerinde olunca yaşa, duruma bakmaksızın her türlü kadına sarkıntılık yapabiliyor. Benim bile başıma geldiyse her kadının başına gelebilir.
Erkek arkadaşlarım var anlattıklarına bakıyorum, ilişkiye, kadınlara bakış açılarına bakıyorum ve iğreniyorum. Hepsinin tek derdi güzel bir kadınla takılmak.
Vefa diye bir şey yok. Güven vermek onlar için önemli değil. Saf sevgi falan onlara komedi gibi geliyor. Gözlerini kapatıp korkusuzca sırtını yaslayabilecek erkek bulmak imkansız neredeyse. Tüketim hat safhada. Kadınlara biri gider biri gelir gözüyle bakılıyor.
Kimsenin bir kuruş değeri yok.
Hepsinin sonu aynı oluyor.
Yine de ben ümitli kızım, belki bir mucize olur da milyonda bir olan da beni bulur diyorum. Bekliyorum.
Elbette iyi adamlar da vardır.