görücüye çıkmak

hayal edelim; bi bayramdı ve babamla tayin görmüştü, işte bayram dolayısı ile eve gelen herkeste valizler, kamuflajlar, kirliler koas ve dehşet hakim evde. annem tayin görmenin deliliği ve sıkıntısı ile hepimize sardı, herkese laf ediyor, hepiniz eve geleceksiniz, abime diyor sana yabancı kız bulcam meslekten ihraç ettircem( yabancı ile evlenen asker, asker kalamıyormuş), babama diyor sen git ben gitmicem, bana diyo seni kesinlikle askere vermicem, biz de sessiz sesiz yemek yiyip susuyoruz cevap veren ayvayı yedi, babam bile kedi gibi çünkü annem en fazla ömründe iki üç kere böyle olmuştur. Ben çorbamı içerken bana kitlendi, nur dedi ama kaşık elimde ne ağzıma gidiyor ne tabağa ! -Efendim annecim, -seni evlendircem - olur annecim yani hani itiraz etme şansın yok ve siniri geçince geçer diye düşünüyorum. ertesi gün eve geldim; annem bir sürü hazırlık yapmış, ismigül hanım teyze ve yanında bi çocuk. Çocuğu tasvir etmeye çalışacağım, kıvırcık uzun saçlı, top sakallı, keten bej gömlek ,tonsürton pantolon ve en önemli detay pantolon askısı var:( çocuk elif gibi sevmek kitabının vücut bulmuş hali ve romantık İslamcı. annemin siniri asla geçmemiş, aksine deryalar denizler gibi taşmış.gözlerinden alev çıkıyor. çocuk böyle yapmacık, kibarcık, içeri girdim ayağa kalktı elimi sıkıyor, elleri kız eli gibi böyle yani hiç alışkın olmadığım bi şey. neyse bizimkiler tek tek geliyor, büyük abim geldi surat beton ama yemiyor bi şey demeyi, kitaplar falan konuşuyor bu çocuk kendini yakın hissetti sanırım, ortanca abim geldi çocuğu görünce gülesi geldi acayip makara yapacak ama imkansız, ben bu arada hizmet ediyorum annem ne derse tamam annecim, peki annecim. en son kardeşim geldi ve hepimiz mutfakta yüzüne bakıyoruz, kardeşler arasında bi kıvılcım beklenir ya, hapsi aynı şeyi düşünüyordur ama ortaya dökemez tam öyle bi ortam. Kardeşim kapıdan girer girmez punahaha diye gülmeye başladı, hemen çıktı hepimiz teker teker çıkmaya başladık. Odada sessiz kahkaha tufanı var, ortamda dönen diyalog; - muhabbet kuşu gibi - omzuma alır beslerim - saçları gördünüz mü - nazende bunu yer - eğer bununla evlenirsen yeğenlerimin olmaması gerek - soyunuz kurusun agahshshsha ama kıyamet kopuyor en dip oda, herkes ayı gibi, ben abimin kolunun altındayım ama, bağırarak kahkaha atmamak için zor tutuyorum kendimi. neyse içeri girdim, çay ikramlar annem siz konuşun dedi bizi balkona gönderdi, ya bak ben herkesle konuşurum ama iğreti kibar ve fazla kasıyor, bi ara modaydı ya bu romantikler. ne konuşayım, muhabbet kuşu ile içeri girdik, anneler bakıyor ben hiç üzerime almıyorum tabi ki ne bekliyorlar gibisinden. Zaten çocuğun aklı varsa bize bulaşmaz ki, bi kaç kere daha görüşün falan dedi annem artık siniri geçmişti ama şansını deniyordu. gözlerimi devirip anne sen buna inanıyor musun dedim ahahaha Bir gülmeye başladı, kurban olduğum; anne dedim buna kız verilmez , eve alınır beslenir. Hakkaten sus sus , kaçırcam ( kızlar anlar)diye bağırıyordu. sonra her şey silik bir anı kaldı hayatımızda, geçen gene diyo bir evlenseydin, anne dedim her şeyi unuttun onu unutmadın:) tebessüm edip, uyumaya devam etti. hastahane odasında, refakat ederken klavyeye dökülenler, eskileri anıp mutlu olmak, o günleri yaşamak istedim . geçen ki muhabbet kuşu gibi oğlan davası burdan geliyor. okuyabilene helal olsun:)))) -