Önemsememek istedikçe beyninin içine kurşun gibi işleyen sevgisizliği insana kitap yazdırır. Ama sessizlik istiyor içim. Susarak unutmak. Varlığını hissedememenin üzüntüsüyle yokluğuna üzüleceğimi bilmenin vicdanıma verdiği azap arasında bir yerdeyim.
(bkz: Araf)