kuzenime kız istenecekti. amcalarım, onların amcaları, büyük halalar, kocaman teyzeler hep oradaydı. ortamda öylesine ciddi ve boğucu bir hava vardı ki sonuna kadar sıktığım kravatla kendimi darağacında gibi hissediyordum.
bereket "kahvelerinizi nasıl içersiniz" sorusuyla gerçek hayata döndük. oldum olası türk kahvesiyle aram iyi değildir. bundan mütevellit sıra bana gelince:
-üçü bir arada var mı, ehueh dedim. annemi öksürük tuttu.
kızı vermediler. boynumuzu büküp yola koyulduk. kimseden çıt çıkmıyordu. nihayet eve vardık. babam kapı girişinde kolumdan yakaladı. bruce lee'ye nazire yaparcasına sakin sakin fakat hızla yüzüme bir tokat, sağ baldırıma bir tekme atıp omzumu yumrukladı. üçünü bir arada hissettim.