Zorunda bırakılmış ya da bilinçli seçilmiş olsun, kendisi zamanla öyle bir bağımlılığa dönüşüyor ki vazgeçilemiyor. Sonunun güzel bitmeyeceğini ve size zarar vereceğini bile bile aranızda toksik bir etkileşim olan birini hayatınızdan çıkartamamak gibi aynı. Normal olan oymuş gibi geliyor, diyor ki kişi “ben böyle iyiyim.” ama çevresine baktığında da her ne kadar kabullenmek istemese de biliyor anormal olanın diğerleri değil, kendisi olduğunu.