depremde evleri coktugu icin baska sehre tasindi canim sevgilim. biz de cok yakin mesafe yuruttugumuz iliskimiz ona en cok ihtiyacim oldugu anlarda uzak mesafeye dondu.
kac telefon konusmasinda ben cok korkuyorum ve seni yanimda istiyorum diye agladigimi hatirlamiyorum. cok zordu gercekten. film sahnelerindeki gibiydi depremden sonraki gun birbirimize kosusumuz. ben ona sarilmak isterken o dur biraz da yuzunu gorebileyim derken de.
uzak mesafe iliskisnin zorluklarini saysam kitap olur zaten. bi cok sorunun aslinda yan yana olsaniz cikmayacaginin cok farkinda olmalisiniz. cok ozlediginizden bi bakisla bi gulusle bile cozebildiginiz o sorunlarin cok zor cozuldugunun de.
cunku yan yanayken arandaki bag cok ozel ve bu bagi hep yaninda istiyorsun.
evet zor. biz su aralar biraz da hayatimizi birlestirmeye calistigimiz icin ekstra zor. nisan detaylarini konusmaya onsuz gittigim icin aglayasim geliyor. ya da kiyafetlerimizi bile beraber secememek...
hepsinin zorlugunda yine ona yaslanip cikabiliyorum bu gunlerden. 9 temmuzda nisanimiz var insallah. her seyin cok guzel olacagina olan inancimi kaybetmiyorum onun sayesinde. butun zorluklarina ragmen ben onunla kocaman guzel umutlu huzurlu yarinlara varicagimiza inaniyorum. (masallah nazarlardan sakiniyoruz)