onların evindeyiz. annesi birazdan gelicek, öyle gerginim ki sanki her zamankinden daha çok çirkinim. annesi geldi işte ismini söyledi heyecandan söylediği gibi unuttum ismini sonra bana elini uzattı saf saf sırıtarak elini sıktım adımı söylemeyi unutmuşum sende eylül olmalısın dedi sırıtmaya devam ettim.
sonrasında hiç unutmuyorum saçını ısısız dalga modeline sokmuş salona geldi. “sence bu ayakkabıyla bu elbise olur mu?”diye sordu o güzel gülümsemesiyle. “olur olur” dedim sonra sevgilime döndüm mutlulukla döndüğümde gördüm hayranca izliyordu ikimizi onun ağızı benimkilerden daha kulaklarına çıkmış hafiften gözleri dolmuştu. o an “ben bu çocukla evlenirim” dedim.