bakınız bu saatler benim uyumadan önceki son saatlerim olduğu için benim beyin geçmiş anılarımdan oluşan bi vtr hazırlamış bana yine.daha rahat acı çekebileyim diye heralde.
(bkz: canım ya o kadar iyisin kii) zaten genelde yaparız böyle çılgınlıklar, alışığım yani. durun size de anlatayım.
Yurttaydım, çamaşır makinesi açmıştım ama 30 makinenin içinde bir tek
benim makinem bozulmuştu :) bu yüzden tamirci gelmişti ve ben çamaşırhaneye aceleyle indiğim için üstüm pek müsait değildi :) sonra makineyi durdurdular ve ben iç çamaşırlarımın da olduğu makineyi adamların gözü önünde boşaltmak zorunda kaldım :) sonra makineyi tamir etmelerini bekledim çünki çamaşirlarım su içindeydi ve bütün makineler doluydu :) makine tamir olduktan sonra ben çamaşırlarımı makineye atmak için eğilmişken adamlardan birisi de benimle birlikte eğilmiş ve nerelisin gibi saçma sapan sorular sormuştu :) o gün çamaşırlarım adeta çürümüştü ve ben sınavlarıma 2 hafta kala çamaşırhanede 3 saat vakit harcamak zorunda kalmıştım :)
hayır ağlamıyorum,gözüme acılarım kaçtı.. :')