İlişki medeni bir şekilde bitirilmişse ve üzerinden yeterince zaman geçmişse bence olabilir.
Elbette her ayrılığın kırıcı bir yanı var, bununla birlikte karşı tarafa yönelik yıkıcı tavırlara girmediyseniz ve ağza alınmayacak cümlelerin sarf edildiği bir seviyesizlik yaşanmadıysa; bir süre sonra bu kırgınlık yerini saygıyla karışık bir kabullenmeye bırakıyor. O insanı affediyorsunuz, kendi hatalarınızı görüp onları da kabulleniyorsunuz. Aradan zaman geçip de her iki taraf da bu olgunluğa erişince kimse kimseye eski defterleri açıp salça da olmuyor zaten. Bir de bu arkadaşlığın sınırları da önemli, her gün her dakika iletişim kurarsanız ve sık sık yüz yüze etkinlikler yaparsanız yüksek ihtimalle sarpa sarar durum.
Bunu başarabildiğim birisi var hayatımda ve benim için değerli aramızdaki bu bağ, çok şükür bir sıkıntı da yaşamıyoruz. Arada birbirimize hal hatır sorup sohbet ediyoruz, o olanı biteni anlatıyor, ben iki dedikodu yapıyorum dağılıyoruz. Mis gibi.