komik anılar

Başkasına komik mi bilmem ama arkadaşım bana ne zaman bunu hatırlatsa hala gülerim... Bu tutturdu bir gün playstation salonuna gidelim diye. Ya bebiş bir kızım benim ne işim var ergen çocukların oyun oynadığı kaba kaba erkeklerin bağrıştığı duman altı bi oyun salonunda beni öyle bir yere nasıl yakıştırıyorsun falan diye kızıyorum hatta bana bunu teklif ettiği için bile onu seviyesizlikle falan suçluyorum ne laflar saydırıyorum. Ama öyle ısrar etti ki gitmeyi kabul ettim. Kendi kendime diyorum kenarda otururum onun oyun hevesini almasını beklerim sonra da kurtulurum. Salona gittik ama böyle yeraltı bir mekan. Geçtik bölmelerden birine, bu oyunlara bakıyor çoğu oyun da iki kişilik tabi. Hadi dedim tamam gel oynayalım birlikte yalnız hissetmesine dayanamadım. Aslında aksiyonlu bir oyun seçecekti ama ben sürekli maç oynayanların neden ısrarla bu oyunu oynadıklarını merak ettiğim için maç oynayalım sonra başka oyunlara bakarız dedim. Arkadaş da maç falan sevmez aslında, öyle takım tutma olayı bile yoktur. Başladım oyuna, seçtim kayserispor u yani neden bilmiyorum onca yabancı takım varken. Başlarda her şey normaldi sonra bir gol attım aşırı sevindim ufaktan küfür başladı sonra pozisyonlar hep boşa çıkınca sinirlenmeye başladım küfür arttı derken ben baya böyle ayı gibi bağırarak küfretmeye başladım içimden acayip bi yaratık çıktı. Bi süre sonra arkamdan bir ses bana doğru yaklaşıp naif ve kırılgan bir ses tonuyla... "hanımefendi biraz sessiz olabilir misiniz lütfen"