üniversite okuduğum dönemde ara ara alışveriş yaptığım bir gümüşçü vardı. son gidişimde bir şeyler aldım kullandığım küpeleri istedi parlatıp vereyim dedi. ertesi gün gittim aldım, ufak bir takı poşetinin içine koymuş üstüne de "mehmet can parlayacak" yazmış. tabi küpeleri parlatmaktan bahsediyor. bu poşeti farkında olmadan yazıyla beraber yaşadığım yere getirmişim. aylar sonra çekmeden çıktı, şöyle bir yazıyı okudum; içimden umarım dedim ve masanın kenarına astım bu yazıyı. gün içinde gözüme takıldıkça umarım diyip devam ediyorum hayatıma. bu da benim kendi çapımda manifestingim :)