“…kaderin bu, çekeceksin…”
“Ah ulan ahhh!” diye diye izliyorsunuz. Evli çocuklu bir adamın, karşılık görmeyeceğini bildiği halde bir kadın uğruna yok oluşunu öyle bir anlatıyor ki, Bekir’e acıyor, Uğur’a ise “Zagoru bırak, Bekir’i gör” diyorsunuz. Gerçek hayatta böyle bir şeyle karşılaşsam Bekir’i ayıplardım halbuki. Filmde ise diyorum ki “aşk böyle bir şey, takıntı değil aşk bu”
Kendi iki yüzlülüğümü görüyorum sonra… aşka olan bakışımı, sevmeyi, sevilmeyi sorguluyorum. Sevdiğim adamı düşünüyorum, beni gerçekten sevip sevmediğini sorguluyorum, uğruna yapabileceklerimi düşünüyorum, düşünüyorum ne bir Bekir ne de bir Uğur edemiyorum.
---
spoiler ---
Dedim Bekir bu kapı ahiret kapısı, burası sırat köprüsü. Bu sefer de geçersen bir daha geri dönemezsin. İyi düşün dedim, düşündüm. Ama olmadı. Dönemedim. Sonra bak oğlum dedim kendi kendime, yolu yok çekeceksin. İsyan etmenin faydası yok kaderin böyle. Yol belli, eğ başını usul usul yürü şimdi...
Link
---
spoiler ---