Memleketten getirdiğim asma yapraklarının arasından çıkan minik bir taneyi İstanbul sokaklarına salmaya gönlüm el vermediği için bir süre evimde misafir etmiştim.
Önce büyük bir saksıya yaprağıyla beraber koydum, sonra baktım toprakta durmuyor, saksının da dışına doğru çıkarak evi keşfetmeye yelteniyor başka çareler düşündüm. Bir kaba toprak koyup üzerine streç film çektim, kürdanla da üç beş yerden deldim hava alması için. Salatalığı ve kabağı epey seviyordu, koyduğumda kemiriyordu. Her gün ne kadar hareket etmiş, dışkı yapmış mı kontrol ediyordum. Onu izlemek beni hem mutlu ediyordu hem de hayvanı hapsediyorum diye üzülüyordum. Böyle böyle iki hafta kadar beraberce yaşadık, sonra tatile gittik birlikte. Bayağı kabı aldım arabaya koydum bir ege kasabasına doğru yola çıktık. Orada da doğaya bıraktım, ayrılması güç oldu, acaba ev arkadaşlığımız devam etse mi diye düşünmedim değil. İnşallah bunca emeğim sonucu kırılmadan incinmeden hayatına mutlu bir şekilde devam ediyordur.
Ben pek öyle devam edemedim. İsmet Özel'in dediği gibi; Evi Nepal'de kalmış Slovakyalı salyangozdur ruhum dizesi eşliğinde yaşıyorum.