bizde herhangi bir düşünce ortaya atıldığında karşısındakinden nefret etmek gibi bir huy var. abartılı gelinliklerden sonra sade gelinlikler sevilmeye başlandı. simdi sade gelinlik abartılı gelinlikle kıyaslanarak övülüyor. sen istediğini giy diğeri de istediğini giysin.
ya da nikah-düğün meselesi. böyle şeyler genelde ailelerle de alakalı oluyor. bir kadın/erkek çıkıp bir anda yoo ben nikah istiyorum deme lüksüne sahip olmayabilir. benim bir tanıdığım nikah yeterli olur dediğinde kız tarafı karşı çıkmıştı. akrabalarımıza bir yemek de veremeyecek miyiz demişlerdi. bazı insanlar için böyle durumlar kırmızı çizgidir.
insanların zaten hayatlarındaki çoğu duruma müdahale edebilecek yetkinlikte olmadığını biliyoruz. müdahale edebilecek yetkinlikte olanlara da artık saygı duyup geçebilmeliyiz. mesela bana göre de nikah yeterli olur. ama ailem ya da eşimin ailesi bunu memleket meselesi haline getirip öne sürerse karşı çıkmakla uğraşmayabilirim de.
bir de ben eş dostu biraraya getirip eğlenmek istiyorum. düğünler de bunun için müthiş bir ortam. kınada da bunu yapabilirim ama gelinlik de giymek istiyorum bir yandan. gelinliği nikahta da giyinebilirim ama gelinliğimle arkadaşlarımla eğlenmek isterim. kınada gelinlik giyicem en sonunda heralde çıkıp.
sonuç olarak, böyle telaşları ve fikirleri abartmayıp bununla eğlenirsek orta yol buluruz. ve birçok insan için bu hayatlarında bir kere yaşanacak bir gün olabilir. iki taraf da bunu birbirlerini düşünerek hareket edebilecekleri bir konu olarak yaşatsalar keşke.
neyse ben düğün yapmayalım boşver biz o parayı beraber ezeriz diyecek olan kişiyim