Son yıllarda fazlasıyla yaşıyorum. İlkokulda satranç oynarken antrenörün Kasparov gibi oyun stilin var dediği ben şimdiler de basit hatalar yapıyor kendi elimle oyun veriyorum.
Okuduğum kitapları hatırlamıyorum, yenilere başlayamıyorum.
Bir şey düşünürken bi noktadan sonra ben ne düşünüyordum lan diye tekrar düşünmeye başlıyorum ve bu döngü asla bitmiyor.
Dikkatimi bir yere veremiyorum.
Açtığım müzikle alakasız bir şarkı söylüyorum.
En çok üzüldüğüm nokta da konuştuğum kişiyi anlamıyorum yani kelimeler hava da düşüyor asla kulağıma gelip de beynime girmiyor bir düşünce süzgecinden geçiremiyorum. Ya tekrar ettiriyorum özür dileyerek ya verdiğim savaşı kaybediyorum.
Eskisi gibi yazamıyorum. Kelimeleri bir sıralamaya sokamıyorum, not alıp sonra devam ederim diyorum ama olmuyor kim bilir kaç tanedir.
Kimi, neyi, nereyi özleyeceğimi bile bilmiyorum.