Küçüklüğümüzde iz bırakan olaylar zinciri.
Çok var ama şuan aklıma gelen şu oldu. Başlığı da açmış oldum
(bkz: tanım iyi oldu mu bilmiyorum^^)
Küçükken kafamı durduk yere koltuktan ya da yataktan sarkıtırdım. Tavan aslında taban, taban da aslında tavan olsaydı düşüncesiyle yürüdüğümü, kapıdan girip çıkarken sürekli eşikten atladığımı hayal ederdim. Bunları düşünürken de mutlaka kapı açılıp kapanır ben de hesap yapardım nasıl geçerim karşı odaya diye .d