İtiraf mıdır bilmiyorum. Yorgunum. Babamı hatırlamıyorum terk etti gitti üzerinden 18 yıl geçti. 5 yıl önce instagramdan istek attı mesaj attım ve cevvap vermeden engelledi beni. 18 yıl boyunca tek iletişimim bir engel oldu. Kaybetme korkusu oluşturdu bu 18 yıl. Bu 18 yıl içerisinde 2 sevgilim oldu. Maalesef ilişkiler bitsede hayatıma güzel şeyler kattıkları için teşekkür ederim. Bu 18 yıl içerisinde bu yıl psikolağa gittim. Daha önce gidebilir miydim? Kesinlikle ama gitseydim annem çok üzülürdü. Öğrenci olduğum şehre dönünce ondan gizli gittim. Kimden ne sevgi beklemem gerektiğini bilmediğimi söyledi. Doğrudur. 2 sevgilimden de özür diliyorum. Sizi çok yıprattığımı tahmin ediyorum. Umarım hakkınızı helal edersiniz. Bu koskoca 18 yılla beraber şuan 22 yaşında bir delikanlıyım elinde çocukluğundan kalan babası alıp kargoyla gönderdi diye(babam gönderdi diye biliyordum değilmiş ben bunu 5 yıl önceki olayla annemden öğrendim) verilen ama aslında istanbuldan teyzesi tarafından gönderilen peluşla beraber bir kaç balığa sahibim. İçimde çözülmeyen duygularla beraber. Ağlamak istiyorum ama dayanağım yok, gücüm yok. Ağlamak istiyorum hıçkırarak salya sümük ağlamak istiyorum. ama tek başıma gücüm yok. ben çok yorgunum çok.
Yaşamak için yaratılmışım, yaşamadan ölüyorum.
kafasını şişirdiğim herkesten özür diliyor ve dinlediğiniz için teşekkür ediyorum