"over here, we lost some of them. but over there, they lost all of us."
neyin neden olduğunu anlamıyorsunuz. bir noktadan sonra bir önemi de kalmıyor. her bölümden sonra, ’’evet galiba şimdi bir şeyler rayına oturuyor’’ diye düşünüyorsunuz. ama hiçbir şeyin rayına oturduğu yok. bir yerden sonra neden izlemeye devam ettirdiğinizi bile unutturuyor. dünyanın %2'si bir anda yok oluyor. aslında hiçbir şekilde kameradan bir görüntü, bir video göstermediler. görebilirdik
olayların gerçekçiliği hakkında çok şaşırıyorsunuz. bir an için şu anki dünyada da böyle bir şey yaşanabilir mi diye düşündüm. özellikle 2. sezonun introsu.. bunun bir kurgu olduğunu biliyorsunuz ama dizi hiç de öyle değilmiş gibi davranıyor.
dizinin müzikleri en güzel tarafı. Max Ritcher melodisi her girdiğinde boğup boğup duvara atti beni.
dinlemek isterseniz.
çok az biliyor ve çok az kişi izlemiş gibi duruyor. o yüzden şu youtube yorumunu bırakalım:
"we are the 2% who actually watched this show."