Küçükken kuzenimle nedendir hala bilmem, dedemin mezarına gitme fantezimiz vardı. Bi bayram günü 2 kuzeni daha yanimiza alip mezarligin yolunu tuttuk. Tabi nerde çokluk orda bokluk demisler. Biz mavra ata ata gidiyoruz. O zamanlar Ferdi Tayfur'un Sigarayı Bıraktım sarkisi meshur onu söyluyoz falan. Neyse biz mezarin basina geldik, dua ediyoruz. Birden sanki ayagimizi bise cekti gibi oldu. Kuzenimle goz goze geldik, sonra yine biseler oldu ama bunu tarif edemem. Kosmaya basliyoruz, sanki yer ayagimizi cekiyor. Biz kostuk, ben öyle bi korkmuşum ki ayaklarim götüme vura vura en önce ben vardim eve. Korkudan burnum kanamis, ciglik atiyorum, annemler halamlar panik! Kuzenler geldi, olayi anlatiyoz kimse inanmiyor tabi. Neyse bizi ikna etmek icin sülalece mezarlığa gittik. Ama o an bise yoktu. Bize de şarki soylediginiz icin korkmussunuzdur dediler, gittik eve. Ama o an olan sey neydi, bunu hic bilemedik.