aylardır ertelediğim iş.
içerikleri topluca silmek kolay da seçmeli siliş büyük külfet. canımı esas sıkan nokta bu işi benden başka kimse yapamaz, paralı veya parasız telefonu birine verip al şu ayıklama işini hallet sana zahmet diyemiyorsun. içerde neler neler var bir ben bir allah biliyor... (bazen ben de bilmiyorum.)
yine de bu zengin galerinin ekmeğini çokça yedim. nerede absürt bir şey var mıknatıs gibi kendime çekmişim. bu koleksiyonerliği hem seviyorum, hem sevmiyorum. bağımlılık gibi bir şey adeta.
.
galerimizle agalara tercüman olalım dersek;
---
spoiler ---
mevzu şu, arkadaşım istanbul'daki öğrenci evinden 2 haftalığına ayrılıp memleketine gitmiş.
akabinde istanbul'daki alt komşusu bizimkine mesaj atıp sizin evden bana su akıyor, tesisatçı çağrıcaz buraya gelmen lazım demiş.
çocuk apar topar mahçup ola ola atlamış arabasına aile evinden İstanbul'a dönmüş bilmem kaç saat yol tepip.
eve varınca bir de bakmışlar ki sorun bizimkinin dairesinden kaynaklanmıyormuş, onca zaman + emek + benzin boşa gitmiş.
adam hâlâ diyormuş ki her yerimiz su oldu...
vurucam bu komşuyu o olacak diyo. herkes bizimkini sakinleştirmeye çalışıyor. peki o sırada ben ne yapıyorum? mimimizah show;
al sana su amk
ne oluyor bu çıkışım sayesinde? hem ortam yumuşuyor, hem eğleniyoruz. arkadaşım da katil olmaktan uzaklaşıyor. çünkü bu kardeşimi biraz tanıyorsam katil olur ama homoseksüel ilişki yaşamaz. o bakımdan şu dediğime güler. fakat katil olmasına yönelik şaka yapsam yangına körükle gidebilirim, o ihtimal hepimiz için her zaman var çünkü. şiddet şakasının zamanlaması önemli...
velhasıl; trajikomik her olayın hazin kısmından ziyade komik yanına odaklanmak insanı diri tutar. gülelim yurttaşlar. üç günlük dünya, hayat zaten sizi ağlatacak bari siz kendinizi ağlatmayın. bu kadardı, tşk.
---
spoiler ---