son iki haftanın yaşattığı buhran sonrası ağlatan şarkı. yıllardır dinlerim, ilk defa ağlattı. (gerçi olay şarkıda da olmayabilir. şu sıralar yerli yersiz patlıyorum zaten. sinirlerim çok bozuk.)
"geveze bir ölüm,
suskun bir hayat getir bana.
sakinliğimle yoğur içimden kopan dünyayı.
bir su damlasının dörtte biriyle çürüt,
kemiklerime yapışan rüyayı.
yanaş evrenin yamacına,
borazan duyuldu.
kuzey ve güney yarım kürede ferman çıktı.
kalem yoktu, kemik kırıldı.
öteler, beriler bir olana değin birleşti bugün.
sulta zalimin eline geçti.
aşkı olan aşkını bıraktı.
öldüm giyecek kefen yok.
sus bugün!
sen sevdam, sen.
yas içinde yaşlanmış kalbimin sahibi sen.
insan gibi cıvıma,
hayat gibi pekleş bugün!
yas içinde yas,
yok içinde yok var bugün.
allı pullu kefen yok.
tenim beyazlar içinde,
kefen süs bugün!"
"katıksız öfke rast gelirse kainatına kadar kanlı dilim."