6 şubat 2023 kahramanmaraş depremi

Depremden ailecek korkmuyoruz daha doğrusu korkmuyorduk bu depreme kadar. O gün annem üç ayları tuttuğu için bir şeyler yemeye kalkmış koridorda yakalanmış depreme kadını duvara çarpmaktan vücudu morarmış,ben ise yatağımda durmasını bekledim durmadı daha da hızlandı tek hatırladığım şeyler 'Allah'ım ne olur dursun artık' dediğim ama yok durmadı önce dolabım sonra kitaplığım devrildi işte o zaman dedim ki 'tamam biz bittik artık' ama sanırım her şey orda bitmesin diye sımsıkı tutunduğum yatağımdan kalkıp kendimi masanın altına attım. Anneme abime seslendim iyi misiniz diye abim çık diyor inelim diyor çıktık ama doğalgaz patladı bir yandan öksürmem durmuyor gaz yüzünden kusuyorum ay Allah'ım her şey o kadar kötüydü ki bu kadar anlatabiliyorum anca zaten o deprem anında bir ses duyuldu Allah affetsin İsrafil sura üflese böyle ses çıkardı bence. Allah kimseye yaşatmasın. Şehri terk ederken de film sahnesinde gibiydim uzun bir araba kuyruğu yol üstünde çökmüş binalar ve benzin istasyonlarında bizimle aynı acıyı yaşayıp ekmeğini,suyunu ve battaniyesini paylaşan insanlar vardı. En önemlisi de hiç tanımadığımız insanlarla sarılıp gözyaşlarımızı paylaştık. Yine de umutluyum evime,memleketime güzelim Hataya döneceğim.