06.02.2023
İstanbulda ikamet ediyorum.
Hatay/Antakyada sağlık personeli olarak 4 gün görev aldım
40 yıl gibi geçen 4 gün, bu yolculuk benden bir çok şeyi aldı.
Bunun yanı sıra bir çok şeyi ise geri verdi.
Ölümün kokusunu öğretti, ölmeden 15 metrelik mezara soktu beni.
Can kurtarmak için canını hiçe sayman gerektiğini, bir nevi kumar gibi paraya para, cana can.
Ölmeden mahşer alanını gördüm.
Kıyamet kopmuş ama ölmemiştim.
Annesiz bir bebeğin ağlayışı, evladını kaybeden ana babaların feryadı, ana babasını kaybeden çocukların kimsesizliği, beraber can veren karı kocanın sessizliği beynimi yoruyor.
Çaresizlik - Tükenmişlik - Umut.
Ölüm - Kalım - Yaşam.
Birileri yarın bu felaketi muhakkak ki unutacak, lakin ben kollarımın arasında son nefesini veren 8 yaşında ki çocuğu ölsem de unutmayacağım.