ablam depremin merkezi maraş'taydı. deprem gününden bir gün önce gitmişti. gitmeyecekti fakat rapor alamadık gitmek zorunda kaldı haliyle. depremi anbean yaşadı.
o gece ben uyanıktım ve direkt aradım kendisini. öyle bir ağlıyordu ki o an aklıma geldiğinde gözlerim doluyor. çok zor anlar yaşadı bir şekilde atmış kendini evden dışarı. evde de sadece çatlaklar oluşmuş şükür. arkadaşlarıyla buluşmuşlar onlar da iyiler.
o anlar aklına her geldiğinde doluyor kız. kıyamet gibiydi diyor. çok fazla da konuşmak istemiyorum ama işte.
arkadaşının babası konya'dan yola çıkmış deprem sabahı 6'da. allah'tan çıkmış. yaklaşık 6-7 saat sonra buluşmuşlar babayla. allah ondan razı olsun, çokça dua ediyorum. kar fırtına tipinin içinde 10 saate konya'ya ulaşmışlar.
bu sabah konya'ya geldim ben de buluştuk burada. şimdi de samsun'a dönüş yolundayız. kendisi iyi ama bu süreci atlatması çok uzun sürecek gibi duruyor. allah tüm depremzedelerin yardımcısı olsun, enkaz altında bekleyenlere yardım etsin, güç kuvvet versin. vefat edenlere rahmet olsun.
geçmiş olsun canım ülkem.