gözlerimi açtığım günden beri ağlayan kulüp. oysa her zaman en güçlü siyasi ve ekonomik bağlar kendilerindeydi. haliyle, bu durum kendilerine hakem ve medya desteği sağladı hep. internet kullanımı ve teknoloji yaygınlaştığı an tv'deki baskıları son bulup başladıkları yere geri döndüler. başarısızlığa.
bir kitle hayal edin, her zaman ve her şartta kendileri hariç herkes suçlu. insan böyle bir şeye götüyle güler. oysa koca camia,
sürü psikolojisi ile yönetiliyor. ve bu insanların neredeyse hepsi, kendini aydın ve zeki sanıyor. vay amına koyim!
fenerbahçe hak aramaz, ayrıcalık ister. acı gerçek bu. bunu da kendileri hariç herkes bilir. onlar da bilir de işine gelmez. çünkü öyle alıştırılmışlar hep. başbakanlar başkanları olmuş, generaller kulüp üyesi olarak takılmış, hukukçular bilmem ne... her fırsatta "halkın takımıyız" demekten geri durmazlar ama. ki taraftar bazında öyle olsalar bile yönetim bazında asla. belki taraftar bazında diyeceğim, onda da en çok taraftar
galatasaray'da. yani, yine halkın takımı değiller. böyle garip bir camia. mesela, şu an bile ülkedeki en büyük siyasi, ekonomik, askeri ve hukuk güçleri tamamen
fenerbahçe'ye ait. yani, üye. keza, medyadaki büyükbaşlar da. yine de başarısızlar. bu kadar başarısız olmaları kahrediyorlar kendilerini ancak yapacak bir şey yok. demek ki sizde o cevher yok. ayrıca, kafa uçmuş gitmiş dış düşman vb. muhabbetinden.
galatasaray kompleksinden kurtulmamış bir daha asla dikiş tutmaz bu takım. en basitinden, çağa ayak uyduramıyorlar çünkü. adamların başkanı hala tv'de tartışalım diyor karşı takım başkanına ahaha. tv mi kaldı amına koyim.