geçenlerde bahsetmiştim uzağımda olan kişilere hediye alıp beklettiğimi. geçtiğimiz günlerde uzunca bir süre görüşmediğim mesafe olarak uzak olmasa zaman olarak mesafe girdiği için hediye almayalım diye bir düşünceye kapıldım ki yarım saat içinde hediye alıp vardım yanına. hediye vermekten aşırı çekiniyorum verirken elim ayağım birbirine dolanan saçma biriyimdir. hediyeyi alırken de şaşırdı hiç beklediği bir an değildi, yakın zamanda terfi aldığı için ona yordu biraz ama alma nedenim de o değildi tabi.
velhasıl bugün hediyeyi kullanırken fotoğraf attı bana nasıl mutlu etti. birilerini mutlu etmek aşırı tatmin ediyor beni. mutluluğundan mutlu olmak değil de görev tamamlandı gibi bir durum. hediye aldıktan sonra beynim rahat komuta geçip görev tamamlandı deyip tik atıyor resmen listeye öyle bir rahatlama.
sevdiğim herkese hediye alasım var. bakalım.