(bkz: dermatillomania)
Genelde stres ve kaygı bozukluğu ile ortaya çıkan bir dürtü kontrol bozukluğu.
Cildin aşırı derecede, hasar birakacak şekilde, yolunmasi, sivilcelerin sıkılması, çimdiklenmesi.
Bendeki versiyonu kaşınmaydı. Bacaklarım öyle yara bere içindeydi ki es kaza biri görse dövülüp dövülmedigimi sorguluyordu. Herhangi biri görür diye ödüm kopuyordu, insanlara allerji olduğunu söylüyordum ama bırakamıyordum da. O dönem vücudumu gören annem, babam kahroldu hep.
Önce antidepresan kullanmaya başladım.
Sonra terapistim bileğime bir lastik takmamı ve kaşınma, yolma isteği bastırdığında lastiği çekip bırakmamı söylemişti. Böylece var olan kendine zarar verme durumunu davranış değişikliği ile baskılamaya çalışmıştık.
Sonra eve kedi getirdim ben. Elim bacağıma gittiğinde oyun sanıp pati ata ata bıraktırdı.
Birde üstüne aşık oldum. Ne zaman kendimi kaşıdığımı görse binbir telkinde bulundu.
Derken böyle böyle vücudum tamamen iyileşti, açık yaralarim kapandı. Gerçi üzerinden neredeyse bir buçuk yıl geçmesine rağmen izler duruyor. İlk başlarda izlerden dahi çok utanıyordum, şimdi kabullendim, o rezalet dönemimin bende bıraktığı bir durum sadece. "Bak böyle bir dönem yasadin, bok gibiydi ama bitti. Demek ki kötü seylerin sonu var, hatırla ve endişelenme" şeklinde düşünüyorum artık.
Son dönemde tekrarlamaya başladı. Sıralama şöyle oldu; stres seviyemin artması, sonra mini bir panik atak, en son ise bacağımda üç tane tatlı tatlı sızlayan yara.
Genetik olarak da aktarılıyormuş ki kardeşimde de
trikotilomani vardı.