Evetttt, hadi başlayalım :)
Hoooppppp hemen bir iç dökme seansına geçiyorum. Geçen yıl annem gibi olan mükemmel bir kadının meme kanseri olmasını sizlere anlatmıştım. Kemolarımızı ilaçlarımızı aldık derken aşağı yukarı 2 aydır sürekli ameliyat için tarih veriliyor ama benim hassas yengem, heyecandan -korkudan da olabilir-sürekli uçuk çıkardığı için ameliyat iptal ediliyordu. Neyse ki bugün şeytanın bacağını kırdık. Meme komple alınabilir diye gönderdik ameliyathaneye -doktorlarda o taş gibi memelerin heba olmasına göz yumamamış olacak ki- bölgesel bir alınma gerçekleşmiş. Hastanede birini beklemek ne zormuş ay. Bizimkinin kalbinde de sıkıntı olduğu için aklımıza getirmemeye çalışsak da sürekli bir panik halindeydik.
Çıkınca ilk önce çocukları babası eşi gitsin diye ben gitmedim ama beni sormuş “geldi mi” diye. Kız gelmem mi ay nasıl gelmem. Modu gayet iyiydi(ben daha kötü bekliyordum). Sanki hastanede değilmişiz gibi güldük eğlendik. Nice bol kahkahalı sağlıklı günlerimiz olur diye içimden sürekli dua ettim. Benim hayatımda değerli olan insan sayısı o kadar azdır ki,işte bu kadın benim mihenk taşım.
Buradan bana bu konuda destek olup doktor tavsiyesinden ilaç kullanımına, tedavide karşılaşacağımız güçlüklerden kolaylıklara kadar yardımcı olan, bu konu için bir parmağını bile oynatan herkese çok teşekkür ederim. Tek tek isim vermek isterdim ama eksik olur falan gönüller kırılmasın shshhs
Patalojiden de temiz sonuçlar gelirse ALLLAHHHHH :)