yeni evli bir arkadaşım şöyle bir anısını anlatmıştı;
bir sebepten şehir dışında çıkmam gerekiyordu bir süreliğine. eşimin de gece işe gittiği haftaya denk geldi 23.30'da çıkacak evden, o çıkmadan mutfakta oturuyoruz. otururken uçak biletini kestim, masaya bıraktım telefonu. evlendiğimizden beri ilk defa bu kadar uzun süre ayrı kalacağız, içim buruk. eşim de telefonuyla uğraşıyordu o sırada, birden manuş baba'dan bu havada gidilmez açtı bıraktı telefonu. bir yandan da eşlik ediyor şarkıya iyice kötü oldum, ben gidiyorum diye kocam üzülmüş şarkı söylüyor triplerine falan girdim. şarkı bitince tam duygulandığımı belli edeceğim durup demesin mi, "tam işe gitmek için yazılmış bir şarkı değil mi bee?..." ben şarkıyı bana söylüyor sanıyorken adam gece gece çıkıp işe gideceği için üzülüyormuş meğer.
bu hikayeden sonra şarkıya bakış açım değişti, aklıma ilişkisel şeyler değil de işe gitmek zorunda olan insanlar geliyor. öyle bakınca daha mantıklı aslında... "bu havada gidilmez
güneşli günde gidilmez
aslında hiç gidilmez
gidilmez"