ilaç krizi

onca derdimin arasında mesleğimi icra ettiğim dönemin saçmalığında boğuluyorum. ilaç piyasada yok, eşdeğerlerinin hiçbiri yok, bu ilacın eşdeğeri de yok, dilerseniz doktorunuza danışın ilacınızı değiştirsin, bu ilaç doktorun yazdığının muadili, diğerini bulmanız zor olduğundan muadilini vereceğim bilginize, reçeteden çıkan ücret ilaçların fiyat farkı, emekli olsanız da çıkıyor maalesef, raporlu olması çıkan fiyat farkını kapsamıyor maalesef, sgk'nın ödemediği kısım bu, dilerseniz çıktısını da vereyim incelersiniz vs... vs.vs.vs... mevcut durumu anlatan bi bu kadar hatta daha fazla cümle sıralayabilirim de gerek yok. gün içerisinde bu cümleleri sayısız kere, bazen bi insana 10 kere tekrar etmek zorunda kalıyoruz. ilacın kullanılışı, dozu, uygulama sıklığı, süresi, ilacı kullanırken dikkat edilmesi gerekenler vs. gibi kısımlar için de bi bu kadar cümle kurduğumu düşününce günlük ortalama kaç kelime kullanıyorum bilemiyorum. asıl önemli olan ikinci kısım ve bu kısımda sürekli güncel olmak gerekli, güncel olabilmek için ilk kısımda bahsettiğim mental yorgunluğu yaşamamak gerekiyor da hayalden ibaret maalesef. bazen gün içinde öyle şeyler oluyor ki bedenen yıprandığım yetmiyormuş gibi mental olarak da çöküyorum, çöküyoruz. bu durum ne zaman düzelecek bilmiyorum da düzelene kadar kimsede mental sağlık kalmayacak belli.